Portret

Ten behoeve van een interview voor MAX Magazine en voor NOUVEAU moest ik dezer dagen iets vertellen over wat ik vroeger allemaal wel en niet heb gedaan. Nadat de kleintjes zo’n beetje de lagere school achter de rug hadden, heb ik jarenlang teken- en schilderlessen gevolgd hier in Leiden. Stillevens en naakten vooral. En veel portretten. Pas later ging ik aan de bloemen, op eigen initiatief. Nu ik door de eindeloze rij jeugdige foto’s op mijn I-pad blader, besef ik niet alleen dat deze portretlessen al eeuwen geleden lijken, maar ook dat de nieuwe reeks kleintjes straks ook al weer van school is voor ik het weet. Nou, en dat zijn me “portretten”! Gelukkig is er tegenwoordig een “eyepad”, zoals iemand onlangs abusievelijk schreef. Wat is het heerlijk om met die nieuwe, “eenvoudige” techniek je ogen snel en gemakkelijk te laten lopen over de hopelijk nog lange levenswegen van ons uitdijend geslacht. Toch heb ik mijn dit keer nogal lange en moeizame route met een protea op papier en met penseel met evenveel plezier afgelegd.