Opruiming

Opruimen is weggooien. Mijn man heeft 55 vuilniszakken van de zolder gehaald en nu ben ik op mijn kantoortje aan de beurt. Maar ja, wanneer er een leuker klusje langs komt, dan krijgt dat bij mij topprioriteit. Deze week had ik al aan een nieuwe aquarel moeten beginnen, maar mijn expositie kwam terug uit Zeist nadat daar vele duizenden hun belangstelling hadden getoond. Wat ben ik er blij mee! Ik zit heerlijk te lezen in het gastenboek dat zij met lieve teksten voor mij vulden. Mijn aquarellen staan weer in netjes opgeruimde kasten boven. Ik was er mee bezig toen ik me hier in de tropen waande. “Je zou toch vandaag je bureau opruimen…?”, spreekt mijn koffiebezorger vermanend, terwijl ik rustig doorblader in die feestelijke herinneringen aan mijn recente tentoonstelling. “Vergeet je klerenkast niet …!” Gister ging ons autoalarm in de parkeergarage niet uit en moesten we worden weggesleept. Het lijkt wel alsof zijn alarmbel nu weer gaat … De tuin genoot van de regenbuien en ik maak snel plaats voor wat er nu op mij afkomt. Bekend serviesgoed komt in de loop van deze zomer terug in nieuwe winkels en nieuw servies komt van over zee ook deze kant op. Agenda’s en dergelijke voor volgend jaar staan al bijna weer klaar. Opschieten met opruimen dus, want we hebben helaas de langste dag van dit jaar al weer gehad en mijn uitgeefster wil aan de slag met mijn ontwerpen voor 2019. Dat houdt me jong en er kunnen dus nog wel meer oude jeugdherinneringen weg om plaats te maken voor nieuwe.