Opruimen

In het laatste herfstzonnetje zit ik nu de wintertijd weer is ingegaan met een uur extra te piekeren waar ik zal beginnen bij de opruiming van mijn atelier. Je mag niet beweren dat de herfst maar een grauwe troosteloze bende is, want zo ver je oog kan zien valt er overal om je heen nog kleur te ontdekken. En liefst zou ik die allemaal aan mijn penseel en papier hechten. De bladeren uit het park, de herfsttijloos en de Nerines in de tuin. De zachtrose Nerine berenice is door de kweker vernoemd naar onze overleden kleindochter en zo komt zij gelukkig toch nog weer even tot leven. Binnen een verwilderd boeket dat ik eigenlijk nog niet weg wil doen. Warmere pyama’s voor de naderende nachtvorst. En op mijn atelier een wilde Vanda tricolor uit de Hortus.In het park zwermen voortdurend ooit ontsnapte halsbandparkieten rond en nu heb ik ze met enkele nog kleurrijker soortgenoten gevangen in mijn papieren kooi. Voordat ik aan een nieuwe kerstkrans begin moet ik helaas nu toch eerst maar eens gaan opruimen.