Dit simpele en daardoor zo mooie plantje kwam ik tegen in de droge halfwoestijn van Zuid-Afrika. “Kanniedood” wordt het daar genoemd. En inderdaad, het overleefde ruimschoots de vliegreis naar hier en allerlei gedoe op mijn atelier erna. Nu ik het poetsen van het laatste museumglas voor mijn aquarellen op de komende expositie in Slot Zeist achter de rug heb, ben ik er eindelijk eens voor gaan zitten. Het is koud bij de grote ramen met enkel glas op het Noorden in mijn atelier nu het buiten sneeuwt. De bloei is er even uit, de zaaddozen zijn er nog en het plantje begint al weer te groeien. Tegen mijn gewoonte in ga ik dan nu maar een keer op mijn herinneringen en foto’s af. Zo blijft er gelukkig leven in mijn ouder wordende brouwerij!
Kanniedood herleeft
Posted on