Nadat ik de laatste bloemen uit een boeket had herschikt, pik ik buiten wat laatste zonnestralen mee met mijn ochtendkoffie. Binnen moest ik tekst aanleveren bij mijn agenda’s voor 2019. Nee, de jaartelling houdt niet op! Ik knip wat laatste groen uit de tuin. Met “dat gepassioneerde van jou staat nooit stil”, duwt mijn gepensioneerde me in zijn auto. “Kom we gaan naar zee want de weerman zegt dat het mooie weer morgen echt voorbij is”. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo laat in het jaar zo’n lekker ijsje buiten heb verorberd. Op de weg terug meldt een nieuwe groep kleinkinderen zich aan voor een logeerpartij. Gelukkig stopt dat ook niet en 2019 is nog ver weg ..
Het houdt niet op
Posted on