Lekker in de stilte van mijn atelier op mijn gemak bezig met een bloemstuk voor de vreedzame kerst. Moest even tussen de bedrijven door naar de apotheek. Ik parkeerde mijn oude karretje voor de deur naast een invalidenplaats. Iemand achter me gebaarde stevig naar me dat ik opzij moest zodat zij nog ernaast kon staan. Ik deed het raampje open en zei dat naast me een invalidenplek was. Ze liep me achterna en riep wel drie keer “ouwe taart” naar me. Ik hield het er maar op dat in de al weer naderende eindejaarsdrukte er altijd wel iets is waardoor mensen snel geprikkeld kunnen raken. In ieder geval kwam het wel uit dat ik ook nog enkele dagen naar een cursus “succulenten” (cactussen) moest. Daar werd mijn opgewekte karakter wel even geprikkeld, maar het zal nu allemaal de pret van voorbereidingen voor de feestelijke decembermaand niet meer drukken. De verlanglijstjes van de kleintjes voor de Sint houden me heus wel jong!
Geprikkeld
Posted on