Met enkele leeftijdgenoten stonden we feestelijk stil bij vrouwen die 10 jaar mee hielpen bouwen aan degelijke woon- en lesruimte met zorgzame pleegouders voor ontheemde kinderen in vaak bange omstandigheden. Wij droegen ons steentje bij voor zulke SOS-kinderdorpen in Ghana en nu helpt een nieuwe generatie enthousiast ons mee om bijdragen in te zamelen voor betere vooruitzichten voor kinderen in Syrie. Het kan geen kwaad om hierbij stil te staan nu St. Nicolaas al weer voet aan wal in ons land heeft gezet. Ik merk dat het geloof in de Goedheiligman bij de oudere jeugd in onze familie tanende raakt, maar de kleinsten oefenen nog wel in angstigheid in het park voor de deur. Het zijn daar dan wel geen zwarte pieten, maar toch … Wat heerlijk om je beschermende hand om zo’n kleintje heen te kunnen slaan! Intussen ben ik zelf wel bang dat die cadeautjes uit het voorleesboek van Sint niet allemaal bij ons door de schoorsteen kunnen. Nou ja, er zijn ergere dingen om een traan bij te laten …
Bang
Posted on