Gezin

Noordwijk

oen Elco en ik nog in Amsterdam woonden, hadden we behoefte aan er zo af en toe helemaal uit te zijn. Buiten. In de frisse zeelucht bij voorkeur. Door de weerkaatsing van het licht door de zee baad je langs de kust in tintelend helder licht. En zo belandden wij, in het spoor van mijn ouders en grootouders, in de vertrouwde geur en sfeer van Noordwijk aan Zee. We kochten er een fijn appartement met een groot terras aan zee. Met een haring en een glas bier of met een fles koele witte wijn onder handbereik genieten we daar van iedere zonnestraal.

Een paar weken vakantie in Noordwijk begint met een bezoek aan de zeer goed gesorteerde plaatselijke boekhandel, bij de vuurtoren. Niet dat we de stapels boeken die we dan aanschaffen, allemaal hebben verslonden als we weer richting Leiden gaan, maar we hebben ons wel urenlang verloren in de literatuur. Ons vakantiebestaan kent een tamelijk monotoon ritme: lekker lezen, lekker eten, lekker luieren, lekker slapen. Niet per se in die volgorde trouwens. Voor anderen is reizen en trekken wellicht de ultieme ontspanning tijdens een zomervakantie, voor ons is dat het totale nietsdoen. We houden wel van reizen, maar bij ons speelt zich dat af in andere seizoenen en meestal met een aanleiding, zoals werk of het volgen van een cursus. Relaxen hoef je niet ver weg te doen als het ook zo aantrekkelijk dichtbij kan. De zon aanbidden in een ligstoel, net zo lang totdat de vloed je een meter of wat hogerop dwingt. Steeds luier worden. Te lui om op te staan. Elco maakt wel iedere ochtend een wandeling naar Katwijk, waar hij in zijn jeugdjaren de vakantie doorbracht. De oude Rijnmond is nog altijd een grens tussen de wereld van goede tradities in Katwijk en het heerlijk lichtvoetige van Noordwijk. Soms loop ik met hem mee, maar ik houd meer van af en toe wat zwemslagen in zee. Halverwege de vakantie komt er weer wat energie los en beginnen onze fietstochten door de duinen. Visje in Katwijk, thee bij de Wassenaarse Slag of een omelet bij Brinkmann met dubbel n op de Grote Markt in Haarlem. Gewoon is heel bijzonder. De wind door je haar en genieten van duinrozen, salomonszegel, zeedistel en slangenkruid. Onderweg op een terras zit Elco dan heel veel plannen voor de toekomst te maken, maar ik schuif dat nog even voor mij uit.

Wij dragen de Nerine in ons hart

Vanuit haar professie heeft Janneke altijd een bijzondere interesse in de Nerine gehad. Een interesse die uitgegroeid is tot een hele bijzondere verbintenis. De Nerine is inmiddels in haar leven verweven. Klik hier om te lezen hoe dat zo gekomen is.