Liever moe dan lui

Pas vandaag ben ik weer echt aan het werk. Mijn aquarellen voor de agenda’s van 2020 moet ik binnenkort al bij de uitgever inleveren. De dorre tuin is gelukkig opgefrist na enkele plensbuien en een fantastische zomer. Een wisteria is uit de muur gewaaid. Veel verdrietiger is dat een zwager is overleden. Er komt een piepklein mannetje logeren, nu zijn ouders op (verlate) huwelijksreis zijn. Opa zal helpen… Aan het einde van augustus gingen we genieten van de prachttuinen bij Villa Augustus in Dordrecht. En zo is er zo veel meer geweest, maar ik moet en wil weer aan de slag. Nu sta ik in gedachten nog alleen maar stil bij het kerkje waar zaterdag j.l. levensgeluk straalde. Daar word ik niet moe van.