Onvoorspelbaar

Het weer blijft onvoorspelbaar. Ik werd blij van de eerste tulpen in huis, maar voor het zelfde geld zitten we straks toch weer in de sneeuw. Door mijn hoofd spoken nog de heerlijke herinneringen aan mijn recente bezoek aan Naturalis. Tussen de tienduizenden (!!!) oude prenten in hun tijdelijke opslag, omdat het museum wordt verbouwd, viste botanisch tekenares Esmee Winkel voor mijn lerares Elaine Searle en mij enkele waardevolle prenten op. Zo veel heb ik er nog in geen eeuwen bij mij thuis liggen en daarom zet ik mij maar weer stevig aan mijn amaryllis. De bel gaat al weer vaak en de kleinkinderen vragen wanneer ze weer mogen logeren. Ze zouden dit jaar nog zo graag een sneeuwballengevecht houden na hun recente pret in de bergen. Prima, als het maar buiten is… Mijmerend boven hun best al lange rijtje op de foto besef ik dat er hopelijk zeer binnenkort gezond en wel nog zo’n bron van plezier bij komt. Ja, wat zal het jaar allemaal nog brengen?