Eenzaam

Terwijl ik op Elba zit te schilderen mis ik mijn eigen tuin en park. Juist nu begint de zon in Leiden zo nu en dan de voller wordende rijkdom van onze wereld buiten te beschijnen. Elke druppel regen wordt dorstig opgeslurpt en de slakken eten er hun buikje rond, hoor ik op afstand. Ik krijg hier prima les in een zeer internationaal gekleurd gezelschap, maar o, wat zou ik graag thuis weer eens les geven. U hebt gelijk, zelfmedelijden is geen goed verhaal ! Ik heb hier trouwens gezien dat Keizer Napoleon die hier ooit opgesloten was, er toen heus nog wel een grootvorstelijk leven op na kon houden…Laat ik dus toch nog maar even blijven genieten van wat ik hier op dit vrij droge eiland mag meemaken.