Niet voor niks

Met de hele familie te eten besefte ik dat ik niet voor niks kalenders maak. De huisbaas en ik hadden onze verjaardagen nog niet gevierd, maar twee kleindochters wisten daar wel raad mee. “Oma, dan kunnen wij onze verjaardagen toch wel bij jou vieren?” Mijn atelier had ik “vrijwillig” in gereedheid gebracht voor hun creatieve productiviteit en op mijn muur konden zij hun eigen expositie voorbereiden, nu mijn werk in Slot Zeist bivakkeert. Voor de late Pasen had ik chocolade eitjes nog apart gezet. De kleintjes waren wel opvallend vaak even van hun werk naar beneden. Toen ook ik de trap af was gegaan, bleek dat ik niet voor niks twee schaaltjes had klaargezet… ‘t Is maar goed dat ik cacao probeer te vereeuwigen!